Enerji endüstrisi, bireysel tüketicilerin net sıfır kahramanları olarak gösterildiği, ışıkları kapatarak, çevre dostu cihazlar satın alarak ve güneş panelleri kurarak iklim değişikliğini tek başına üstlendiği ilham verici bir hikaye anlatıyor. Bununla birlikte, Sydney Üniversitesi'nden yapılan yeni bir araştırmaya göre, bu anlatı, endüstrinin ve hükümetin büyük ölçekli, sistemik değişikliklerin uygulanmasındaki kritik rolünü uygun bir şekilde küçümsüyor. Enerji şirketleri, tüketici davranışlarına odaklanarak, politika yapıcılarla birlikte aslanın sorumluluk payını ellerinde tuttukları gerçeğinden uzaklaşan bir iyi hissetme efsanesi yaratıyor. Avustralya'nın kişi başına düşen emisyonlarda pakete liderlik etmesi ve enerji sektörünün bunların neredeyse yarısına katkıda bulunmasıyla, soru devam ediyor: bu anlatı bireyleri güçlendiriyor mu yoksa onları başarısızlığa mı hazırlıyor? Bu strateji, kurumsal sorumluluktan akıllıca bir dikkat dağıtıcı mı yoksa gerçek bir harekete geçirici mesaj mı?
Durum hakkında ne düşünüyorsun?